MOJE BŁĘDY - część 1 - ZIEMIA

Człowiek uczy się na błędach, przynajmniej powinien. W mojej karierze ogrodniczej sporo ich zrobiłam i pewnie jeszcze nie jeden zrobię.
Niektóre rzeczy da się naprawić, inne - niestety, nie.

Ziemia.
To podstawa ogrodnictwa. Najważniejszy element ogrodu. Baza. Bogactwo albo przekleństwo.
Od niej wszystko zależy. Jak będą rosły rośliny, czy będą zdrowe i odporne.
Jakość gleby ma też kolosalny wpływ na ilość pracy ogrodnika!
Och, żebym ja to wiedziała wcześniej...

Mój ogród jest w Puszczy Kampinoskiej, więc mam glebę piaszczystą, tak naprawdę pod cieniutką warstwą ściółki – plaża.
Jak wszystko, i to ma plusy – taka ziemia szybciej się nagrzewa i łatwiej ją poprawić.
Natomiast minusem jest to, że zarówno woda , jak i wszelkie nawozy i  składniki odżywcze przelatują przez nią prawie jak przez sito.
Tak więc pakowanie w nią odżywek nie ma sensu, bo zostaną błyskawicznie wypłukane w głąb ziemi, gdzie korzenie nie sięgają. Tak samo woda ucieka. A gleba znów jest jałowa i sucha.

U mnie żadna ilość wody lecącej z nieba nie jest za duża, nigdy woda nie zalega, nie ma kałuż.
A ja, szczęśliwa właścicielka działki, w Czasach Ignorancji beztrosko przystąpiłam do sadzenia w ogrodzie. Bo trudno to nazwać zakładaniem ogrodu.

Mały dołek, trochę substratu (czyli torfu) do środka i roślinka posadzona. Kawałek dalej drugi dołek...itd. A między nimi – pustynia. Jak się rośliny mają rozrastać..?
No, nie, przepraszam – po budowie wykonawca nawiózł trochę ziemi na polanę wokół domu.
Co to było? Jaka ilość? Nikogo to nie interesowało, a już najmniej mnie.

Potem się okazało, co to było – glina. Na pokładach piachu znalazła się 10-20 cm warstwa gliny. Która twardniała na beton w czasie upałów, pękała. W którą z wielkim trudem wbijałam łopatę.

 

Pamiętacie, jak pokazywałam zakładanie warzywnika? Wywoziłam wiele taczek z piachem, żeby przygotować dół na wsypanie dobrej ziemi.

 

 

I tak jest ze wszystkim do dziś, z sadzeniem najmniejszej roślinki.

Najpierw trzeba wykopać dół. Nie wystarczy wygrzebać dołek w miękkiej, żyznej ziemi i wsadzić sadzonkę, nie!  Potrzebny jest maksymalnie duży dołek.
Cała”ziemia” musi być wyniesiona wiaderkiem.
Potem przyniesiona dobra mieszanka.
To wszystko na rabatach wśród innych roślin, zwykle nie ma gdzie po prostu sypnąć łopatą na górkę wydobytego podłoża.
Ciężko dźwigać wiadro z ziemią, balansując między roślinami.

 

Pamiętam , kiedyś oglądałam na Domo angielski program o zakładaniu ogrodów. To była seria i cały pierwszy odcinek poświęcony był glebie i przygotowaniu ziemi PRZED zakładaniem ogrodu.

Wtedy wydawało mi się, że to przesada poświęcać takim sprawom całą część, skoro tyle ciekawego można powiedzieć o roślinach i ozdóbkach ogrodowych.
Teraz już wiem, że mieli rację. Bo to jest najważniejsze.

Tak więc wszystkich kłopotów i masy pracy mogłam uniknąć, gdybym była kiedyś bardziej świadoma.

Albo kupiła działkę z żyzną glebą... Zazdroszczę posiadaczom takich ogrodów.

Wszystkie programy angielskie uczące od podstaw ogrodnictwa przykładają do tego ogromną wagę i od tego zaczynają zakładanie ogrodu. Bardzo żałuję, że nie miałam kiedyś tej wiedzy.
Teraz wiem, że tak naprawdę pierwszym zadaniem przy zakładaniu ogrodu w takich warunkach, jak moje, jest poprawienie struktury i składu gleby.
Gdybym dziś zakładała ogród, nie kupiłabym żadnej rośliny przez pierwszy sezon.
Na cały teren, albo tylko na potencjalne rabaty, nawiozłabym gliny i dobrej ziemi i obornika. Przekopała i zostawiła na rok.
Potem zasiała motylkowe i znów przekopała.
Dopiero potem sadziła.

 

Ale to nie są wszystkie moje problemy z sadzeniem!

I te kolejne także wynikają z zaniedbania, tym razem nie tylko mojego.

Pewnie część z moich czytelników także wykopywała „skarby” z ziemi podczas sadzenia.

Pozostałości po budowie.
Moi "fachowcy" pozakopywali gruz i śmieci na terenie całego ogrodu. Można znaleźć cegły , worki foliowe, druty, wylany beton ( usuwamy go młotem pneumatycznym...), słoiki z jedzeniem w środku, wszystko...

Więc po pierwsze – pilnować ekip budowlanych! Ja tego nie robiłam.
Po drugie – jeśli to się nie udało – usunąć jak najwięcej śmieci przed założeniem ogrodu. 

To wszystko wydaje się oczywiste, niemniej ja tego nie zrobiłam !

No i teraz męczę się przy sadzeniu, a rośliny posadzone – także, bo trafiają korzeniami na takie wspaniałości - to wszystko wykopałam z dołków dla dwóch wiciokrzewów:

 

 

 

W tym miejscu jeszcze miałam swobodę i mogłam wykopać dół dowolnej wielkości, a obok nic nie rosło.

A zdarzyło się Wam, że przy wyciąganiu kolejnego wielkiego kawału gruzu zapadły się rośliny rosnące obok? Mnie tak!

 

Żeby nie kończyć tak minorowo, napiszę, że mam miejsca, które zagospodarowywałam sensownie, bo było to już w czasach późniejszych.

Np. warzywnik i Rabata pod Sosną. Tam cała ziemia została wymieniona przed sadzeniem. I tam sadzę czy przesadzam rośliny z przyjemnością i bez problemów.
Kwiaty z tego miejsca: