CO OGRODNIK ROBI W LISTOPADZIE?

miskant chiński

 

Wiem, że wielu ogrodników zamartwia się, że to jesień na całego, że zaraz zima, że ciemno... Ale ja należę do tych, którzy cieszą się każdą porą roku, listopadową aurą także. Jak ciemno, zimno i ponuro, mogę usiąść przy kominku, z gorącą herbatą i wyszukiwać rośliny do kupienia w następnym sezonie. Leniuchować z czystym sumieniem, bo przecież w takich warunkach nic się w ogrodzie nie da robić..!

Ponieważ nie mam w ogrodzie wrażliwych roślin, odpada mi sporo pracy z osłanianiem ich na zimę. Nie muszę nawet kopczykować róż, bo ich nie posiadam.

 

Co muszę zrobić?

Jak to zwykle, nadrabiam zaległości z poprzedniego miesiąca.
Wykorzystuję ładną pogodę na różne dodatkowe prace – np. w tym roku rozkładam linię kroplującą na rabatach i poprawiam ceglane obwódki.

 

PRACE PORZĄDKOWE

 

Zabieram narzędzia ogrodnicze z ogrodu, czyszczę je i oliwię.

Chowam meble ogrodowe do szopy. Także niektóre ozdoby ogrodowe, żeby nie niszczały w deszczu i śniegu. Albo takie, którym może zaszkodzić mróz (np. terakotową gęś z Toskanii).

 

Czyszczę budki lęgowe, żeby były gotowe na wiosenne powitanie ptaków.

 

budek lęgowych mam kilka

 

Opuszczam kosze z roślinami na dno sadzawki (nie zrobiłam tego w październiku) i wybieram część wody. Moje oczko jest wyniesione ponad powierzchnię ziemi, więc obawiam się, że zamarznięta woda mogłaby rozsadzić cembrowinę. Woda do poziomu ziemi zostaje.

No i wybieram liście z oczka.

 

I grabię w dalszym ciągu.

Liście w większości lądują na rabatach, nadmiar idzie do kompostu. Tylko dębowe zbieram do worów (w większości będą spalone).
Nie sprzątam na rabatach (poza liśćmi host) – osłania to rośliny, daje schronienie stworzonkom, a część się rozłoży i użyźni.

zmoknięte suszki kwiatów języczki pomarańczowej

 

No i przecież znaczna część uschniętych bylin nadal jest ozdobą ogrodu. Zresztą każdy byle badyl oszroniony wygląda bajkowo! Podobnie jak uschnięta gałązka na tle śniegu czy w śnieżnej „czapeczce”.

 

zima nad strumykiem

 

OSŁANIANIE ROŚLIN

 

Niewiele tego, ale zawsze. Pilnuję się, żeby nie za wcześnie. Gdy temperatura spada kilka dni poniżej zera, robię kopczyki –  zawilcom i powojnikom, pod borówki i magnolie (pod całą koronę) daję igliwie, liście, czasem torf kwaśny.

 

wieloletni krzew magnolii Susan wiosną

 

Podsypuję też pierisy, wiciokrzewy, niektóre trawy.

Różanecznikom robię kopczyki z igliwia i liści dębowych, czasem daję trochę torfu.
Zwykle większości roślin po prostu nagarniam sporo liści, nasypuję ziemię z doniczek po jednorocznych.

 

Szykuję włókninę do owinięcia młodej magnolii i pierisów oraz cieniówkę na wrzosowisko, którą zarzucam w zimie dopiero.

 

młodziutką magnolię Kikuzaki owinę włókniną

 

Samo okrywanie zwykle odbywa się w grudniu, ale przecież wszystko zależy od pogody. Trzeba uważać, żeby nie przegrzać roślin.

 

Na zimę okrywam też kompost, ten niedojrzały (słomą, tekturą), żeby jak najdłużej nie przerywać procesów w nim zachodzących.

 

PIELĘGNACJA

 

Podlewam zimozielone. Co szczególnie ważne po tak suchym lecie, jak w tym roku. Teraz też zresztą nie pada.

 

Co kilka lat wapnuję trawnik.  W tym roku posypię go dolomitem. W moim „kwaśnym” ogrodzie to dość ważny zabieg (przyznam, że trochę to zaniedbuję).

 

Przycinam trochę maliny (dokładnie robię to wiosną). Jedną, wczesną odmianę (Laszka) traktuję inaczej – wycinam pędy owocujące w tym roku, a młode przywiązuję do pręta, żeby zimą się nie połamały, na nich będą przecież owoce.

 

Okręcam sznurkiem kępy traw (także niektóre kolumnowe iglaki), żeby śnieg ich nie „rozkładał”. Także dlatego, że takie związane kępy potem łatwiej wyciąć wiosną, nie rozsypują się tak. To wygodne zwłaszcza, gdy kępa jest bardzo duża.

 

W tym roku postanowiłam po przymrozkach zebrać trochę owoców jałowca i ususzyć je na potrzeby kuchni (do kapusty czy kalafiora).

 

W tym miesiącu – najlepiej, kiedy zdążę uporać się ze wszystkim – czekam niecierpliwie na pierwszy śnieg – jak wtedy cudnie robi się w ogrodzie..!

 

jednak trochę smutno to wygląda...