WITAM W CZERWCU!

Rzadziej ostatnio piszę, mniej czytam, ale teraz taki intensywny czas w ogrodzie... Tyle się dzieje, tyle pracy...

Rabata Leśna

 

Najpierw, tradycyjnie, o kalendarzu.

Nazwa tego miesiąca jest słowiańska. Wspominałam, że w kalendarzu słowiańskim rachubę czasu wyznaczały zjawiska przyrodnicze oraz cykl prac gospodarskich.

Znalazłam informacje, że etymologia polskiej nazwy tego miesiąca ma związek z pewnym owadem – czerwcem. W tym okresie  bowiem zbierano jego poczwarki, potem suszone na słońcu. Uzyskiwano z nich barwnik, którego kolor był czerwony.
Więc nie tylko nazwa miesiąca, ale i barwy, ma związek z owadem.

I tak w XV-wiecznym, już chrześcijańskim, kalendarzu przy tym okresie roku, widnieje nazwa: czyrvyen.

Bruckner podaje jeszcze, że stosowano inne nazwy: ugornik i zok, ale czerwień, czerwiec – „zwyciężył”.

widok na Kącik pod Lipą

 

Mamy początek lata i początek wakacji, mimo, że niektórzy już teraz wyjeżdżają na urlopy, ogrodnicy tak całkiem odpoczywać nie mogą.

Co zwykle robię w czerwcu w ogrodzie pisałam tutaj.

Ale muszę koniecznie wspomnieć jeszcze prace z końca maja – tym razem nie w moim wykonaniu.

Pisałam o zakupach roślin w Zielonych Progach – otóż część z nich ufundowały mi dzieci z okazji Dnia Matki. Ale równie ważne było to, że część tych roślin posadzili.

jaki to miły widok..!

 

To pierwszy taki wypadek w historii mojego ogrodu!

Zdecydowanie nie jest to ukochane zajęcie moich dorosłych dzieci – córka wzdryga się na widok byle dżdżownicy, a syn mięśnie woli trenować na siłowni. Jednak żeby sprawić przyjemność mamie w dniu jej święta, z wielkim poświęceniem i pod moim kierunkiem, posadzili 9 (słownie: dziewięć) bylin.

uczymy się obchodzić z roślinkami...
 

korzonki trzeba rozluźnić...
 

nawet pies pomaga

 

Dołki zostały wykopane, piach wywieziony, obornik z ziemią wymieszany... a na końcu wszystko podlane i ziemia wokół okryta tekturą i ściętą trawą – po prostu wszystko od a do z i z niezwykłą starannością. A ja tylko dyrygowałam.

Wielką przyjemność sprawiły mi dzieci!

ochrona przed chwastami

 

I tak posadzone zostały narecznice, epimedia i skalnice cieniste.

Te ostatnie to eksperyment, podobno mają rosnąć w jasnym cieniu, a urzekły mnie ich delikatne kwiateczki, uniesione na cienkich łodyżkach.

Z kolei w pierwszych dniach czerwca ja sobie sprawiłam przyjemność – odwiedziłam szkółkę bylin państwa Saganów w Mieczysławce (na Lubelszczyźnie), gdzie odebrałam zamówione wcześniej rośliny. Dużo - 112 sztuk! Dostałam jeszcze gratis, więc mam znów masę do sadzenia.

wszystko jakimś cudem się zmieściło
 

...bo było zmyślnie pakowane

 

to zaledwie cząstka wszystkich zakupów

 

Kupiłam sporo kokoryczek i epimediów do leśnej części ogrodu, oraz naparstnice, bodziszki, zawilce, ułudkę i trawy.

Szkółkę polecam gorąco – sadzonki nie są wielkie (pojemniki P9), ale zawsze mi się przyjmują (a kupuję tam od lat), a ich cena jest absolutnie bezkonkurencyjna! Nigdzie nie da się kupić tylu zdrowych roślin za takie pieniądze. Jest to szczególnie ważne dla mnie, bo kupuję spore ilości bylin.

szkółka Sagan w Mieczysławce

jest w czym wybierać

 

Ale oprócz przyjemności są też tak prozaiczne zajęcia jak tępienie mszyc czy znoszenie ze stoickim spokojem wyżerki ślimaków...

Zastanawiam się, jak to jest – robi się odstraszający oprysk na ślimaki z czosnku, a pierwsze, co u mnie  zżerają ślimaki, to liście czosnku olbrzymiego.

firletka Jenny i czosnek olbrzymi

 

Odbijają zmarznięte krzewuszki, będą znowu ładne, ale kwiatów w tym roku  nie będzie.

Z różanecznikami gorzej... Natomiast azalie kwitły w tym roku wyjątkowo ładnie, nawet japońskie, których w tym roku w ogóle nie okryłam.

azalia japońska tonie w kwiatach

 

Cudownie rozkwitła hortensja pnąca – kwiatostany, zwabiające masę owadów i delikatnie pachnące, mają średnicę  ponad 20 cm.

bardzo je lubię!
 

w Białym Ogrodzie

 

Cieszą mnie kwiaty bodziszków (nowy kolor w moim ogrodzie!) oraz wiele innych:

bodziszek Rosemoor
 

clematis Guernsey Cream

 

Powojnik Guernsey Cream, jak zwykle, niezawodny. W tym roku po kwitnieniu obcięłam mu owocostany, może wtedy zakwitnie po raz drugi potem, co podobno powinien robić.

Może ktoś wie, czy tak trzeba robić?
 

W Białym Ogrodzie uwagę przyciągają kwiaty piwonii. Są bardzo ładne, nie powiem, ale denerwuje mnie, że po deszczu się pokładają i każdy kwiat trzeba podpierać. Może to tylko ta odmiana tak ma? W każdym razie, nie zdecydowałam się na drugą piwonię do ogrodu. Zastanawiam się nad pojedynczymi.

piwonia Festiva Maxima

 

Z niepokojem obserwuję strumyk – woda płynie, ale mało, mimo że ostatnio sporo padało. Co będzie dalej? Nie chciałabym powtórki zeszłorocznego lata bez wody, za to z chwastami na dnie.

nad strumykiem

 

Bo tak to jest, że ogród daje tyle radości, ale jest też nieustannym źródłem niepokoju ogrodnika.

Nikt lepiej tego nie opisze niż Karel Capek w „Roku ogrodnika” :

„Gdyby mogło to dać cokolwiek, ogrodnik codziennie padałby na kolana, wznosząc ku niebu takie oto mniej więcej modły:

>>Panie Boże, spraw to jakoś tak, aby codziennie padało mniej więcej od północy do trzeciej rano,

ale wiesz, powoli i ciepło, aby wszystko mogło wsiąknąć;

ale by przy tym nie padało na smółkę, smagliczkę, posłonek, lawendę i pozostałe kwiaty, które Twej nieskończonej mądrości znane są jako rośliny kochające suszę – jeśli zechcesz, spiszę Ci je na kawałku papieru,

a słońce, aby świeciło przez cały dzień, ale nie wszędzie (na przykład nie na goryczkę i rododendron) i nie nazbyt;

aby było dużo rosy, a mało wiatru,

dostatek dżdżownic, ale żadnych mszyc i ślimaków, żadnego mączniaka,

i aby raz na tydzień padał roztwór krowieńca i gołębiego nawozu, amen.<<”