PIERWSZE PRACE W OGRODZIE

Jeszcze kilka lat temu miałam do marca zwały śniegu na północnym tarasie... Dziś pogoda lutowa jest, jak każdy widzi, więc pierwsze prace w ogrodzie już ruszyły.

błękitne niebo i kwitnący oczar wprowadzają w dobry humor

pędzelki kwiatów oczaru Diane

a to właśnie efekty pierwszego etapu prac - przystrzyżony bluszcz na sosnach

Zajmuję się cięciem bluszczu. Robię to teraz, bo po pierwsze w innych porach roku jest wiele innych zajęć ogrodowych, a poza tym można teraz swobodnie chodzić po rabatach i wszystkie bylinki są pod ziemią lub ledwie się z niej wychylają, więc doskonale widać, gdzie bluszcz się rozplenił.

Już kilka razy w ciągu ostatnich dni miałam wątpliwą przyjemność stać na trzęsących się nogach na drabinie i strzyc bluszcz, rosnący za wysoko. Trochę się boję, bo drabinę wysuwam prawie maksymalnie, ale staram się nie patrzeć w dół i działać.

a tymczasem na dole wychylają się pierwsze kwiaty ciemiernika - wiosna idzie!

Napisałam kiedyś artykuł o bluszczu, jednej z roślin, która odgrywa znaczącą rolę w moim ogrodzie. Lubię go, rośnie u mnie w dużej ilości i doskonale sobie radzi nawet w miejscach absolutnie suchych i prawie jałowych. O jego zaletach i możliwościach wykorzystania pisałam tu, a dziś więcej o problematycznej stronie tego pnącza.

Niby rośnie powoli, ale jak już ruszy..! Nawet w tak niesprzyjających warunkach, jak u mnie, staje się BARDZO ekspansywny.
Jakie są tego skutki? Jak sobie z tym radzić?

cieszą mnie przebiśniegi, niestety, nieliczne

oczar szaleje, cały obsypany kwiatami

gałązki są całe oblepione kwiatami

Początkowo pieczołowicie robiłam sadzonki z gałązek bluszczu i wtykałam prawie wszędzie, gdzie popadło. Jak wielu początkujących ogrodników nie mogłam się doczekać, aby ogród był cały zielony, aby nie było gołej ziemi i łanów kory. A tu miałam pod rękę roślinę w dużej ilości sadzonek i za darmo, więc wykorzystywałam ją beztrosko wszędzie.
Co, naturalnie, było błędem i odkryłam to poniewczasie.

Po pierwsze - głupim pomysłem było sadzenie bluszczu jako okrywy na rabatach.
Owszem, mam zielone w każdych warunkach podłoże, z czego cieszyłam się początkowo, ale wkrótce się przekonałam, że bluszcz dusi rośliny, praktycznie uniemożliwia życie bylinom, wrasta w krzewy, oplata ich koronę, a pod ziemią tworzy trudne do usunięcia kłębowisko korzeni. I odrasta szybko z najmniejszego kawałeczka.

Nie wpuszczajcie bluszczu na rabaty!

całe to miejsce zarastają byliny, a pod spodem było kłębowisko bluszczu

jeszcze co nieco zostało do wyrwania, także z wnętrza tych żywotników

ciemierniki coraz większe

ciemiernik biały (helleborus niger)

Teraz mam dużo niepotrzebnej i niełatwej roboty z usuwaniem bluszczu z rabat, taką przyjemność zafundowałam sobie choćby w zacienionej części Białego Ogrodu. Wycinam, co się da, wyrywam z ziemi z korzeniami, mając świadomość, że kawałeczki jakieś zostają i bluszcz znów się pojawi.

Walczę też z usuwaniem pędów bluszczu, który powrastał we wnętrza iglaków, tzn. moich olbrzymich żywotników. Muszę to zrobić, bo za parę lat zabiłby żywotniki, odcinając im kompletnie dostęp światła. To okropna robota, bo muszę prawie na leżąco (chore kolano), wciśnięta pod gałęzie żywotnika, usuwać wszędobylskie pędy.

na rabatach nic jeszcze nie robiłam, boję się, że ewentualny mróz może zaszkodzić wychodzącym bylinom i schowanym w ściółce biedronkom

i tak wygląda to nieźle, jak na tę porę roku

Mając bluszcz w ogrodzie, trzeba SYSTEMATYCZNIE go przycinać, na pewno dwa razy w sezonie. Po pierwsze, żeby rósł tam, gdzie ma rosnąć.
Po drugie, żeby nie dopuszczać do zbytniego rozrostu, tzn. drewnienia pędów (bo bluszcz może mieć pień, jak drzewo), bo wtedy bardzo utrudnimy sobie późniejszą pracę.

przez suche liście przebijają się tulipany i nie tylko

bluszcz na tym dębie jeszcze muszę przyciąć, nie będzie to łatwe

Dla mnie to zdrewnienie pędów okazało się to szczególnym problemem, bo puściłam bluszcz na swoje sosny.
Co samo w sobie jest fajnym pomysłem i bardzo podobają mi się moje zielone kolumny. Ale powinnam systematycznie przycinać bluszcz od góry.
Po co to robię?

Pień nie ucierpi nawet od najgrubszej okrywy bluszczu, który tylko przyczepia się do kory, a nie wrasta w drzewo.
Ale bluszcz wspina się błyskawicznie -bardzo malowniczo to wygląda, ale niech Was to nie zwiedzie! Bo jeśli rozrośnie się w koronie, odetnie jej dopływ światła i zniszczy drzewo, które przestaje już wyglądać malowniczo i może się z czasem zwalić.
Kiedy bluszcz dostanie się do korony, na usuwanie jest już w zasadzie za późno, wiec trzeba uchronić się przed tym wcześniej.
Ja, niestety, nie robiłam tego co roku, pnącze na wielu drzewach wspięło się za wysoko, mało tego - zdrewniały mu pędy, więc cięcie i odrywanie przyssanych, grubych pędów jest trudne (użyłam nawet kilka razy piły, bo sekatorem nie dałam rady).

ta sosna z lewej zarosła za bardzo - nie udało mi się ściągnąć bluszczu z góry

część na górze musi wyschnąć i liście spadną same

odcięłam górną część bluszczu od dolnej, tylko tyle dałam radę zrobić - będzie pozbawiona wody i składników odżywczych, więc obumrze

bluszcz na reszcie sosen udało mi się przyciąć porządnie i oczyścić górę

Warto w tym miejscu przypomnieć o wielkich pożytkach bluszczu dla ogrodowych stworzeń - nektar z kwiatów uwielbiają owady, a ptaki w gęstwinie gałązek i liści budują gniazda. Zresztą zapewne nie tylko one znajdują tam schronienie.
A ja w usuwanej plątaninie pędów na pniach znalazłam dwa zeszłoroczne gniazda.

taki bluszcz to dobrodziejstwo dla ptaków, ale dla mnie to będzie największe wyzwanie - jak ja to usunę???

to moje kolejne zadanie, może w najbliższy weekend się uda

a tu coś mniejszego - kuklik w zadziwiająco dobrej formie

i już niedługo zakwitną wiosenne kwiaty

Mimo opisanych wyżej problemów, nie żałuję, że mam bluszcz w ogrodzie, wręcz odwrotnie - robi kawał dobrej roboty.
I to zarówno pod względem praktycznym (osłony), jak i estetycznym (nastrój ogrodu). Jest też dobrodziejstwem dla ptaków i innych stworzeń (o pozytywach bluszczu więcej pisałam tu).

Tak więc, zachęcam do stosowania tego zimozielonego pnącza w ogrodzie, chociaż należy to czynić z rozwagą.
I przycinać systematycznie!

powiększony kwiat Diane

pąki różanecznika zapowiadają obfite kwitnienie już wkrótce