PODSUMOWANIE ROKU 2015

Dziś ostatni dzień roku, a więc najwyższa pora na podsumowanie tego, co się wydarzyło w ciągu minionych miesięcy.

Po pierwsze - zrobiłam trochę przemeblowania na rabatach.
W czasie wizyt doświadczonych ogrodniczek w moim ogrodzie skrzętnie zapisywałam wszystkie sugestie i uwagi do przemyślenia, bo chętnie korzystam z porad. W efekcie kilkadziesiąt roślin zostało przesadzone w tym sezonie! Wiosną czeka to jeszcze krzew migdałka.

Wiele roślin oddałam w dobre ręce zaprzyjaźnionej ogrodniczki. Np. hortensję ogrodową Coco, która mimo opatulania zimowego ciągle kaprysiła oraz kilka jałowców, na fali tendencji do ograniczania ich ilości w ogrodzie. Już planuję kolejne przynajmniej przesadzić na dalszy plan. Wchodzę w fazę totalnego zachwytu nad bylinami...
Ciekawa jestem, czy każdy ogrodnik przechodzi przez takie etapy?

Ale nie myślcie, że roślin ubyło -  dosadziłam wiele nowych, bylin oczywiście (np. bodziszki Orion i różne jarzmianki). Sporo nowego pojawiło się w głębi Rabaty Leśnej i na Rabacie pod Sosną.

No, ale zmiana aranżacji rabat to stałe zajęcie każdego ogrodnika i na pewno w nowym sezonie też się będzie działo w tej kwestii.

Natomiast zaszło też parę zmian w małej architekturze ogrodowej.
Zrobiliśmy z płaskich kamieni schodki do strumyka – będzie łatwiej wynosić muł.
Wreszcie dokończona została podłoga i schodek w Kąciku pod Lipą, co pokazywałam niedawno. Dosadziłam też tam naparstnice i zawilce.

 

Wymieniłam obwódki ceglane przy wielu rabatach i zrobiłam kamienny placyk na taczki na tyłach dużej Rabaty Leśnej.

Zaszły też drobne zmiany w ich kształcie – jestem zachwycona nowym zarysem rabaty między domem a strumykiem (pokażę to w nowym roku).

Bardzo ważna dla ogrodu jest naprawa i rozbudowa systemu nawadniającego.
I tu chcę przestrzec – kiedyś chciałam oszczędzić i postanowiłam powierzyć zrealizowanie projektu nawadniania przypadkowej osobie. Myślałam – co tu można zepsuć, skoro wszystko jest zaplanowane..? Naturalnie, nie miałam tej wiedzy, co teraz. No i mój „mistrz” położył instalację może na głębokości 5 cm pod powierzchnią, a może płycej... A ja przecież robiłam wiosną kolcowanie trawnika...
W rezultacie w tym roku fachowcy załatali mi kilkadziesiąt dziur! Co jakąś uszczelnili, woda pod wpływem rosnącego ciśnienia pojawiała się w innym miejscu. Koszmar.
Poza tym dostosowałam nawadnianie do nowego układu ogrodu i dołożyłam parę nowych stref. Oszczędnościowo, ale rozsądnie tym razem – położona została linia kroplująca, co jest tanim rozwiązaniem (w dwóch miejscach zrobiłam to sama), ale nie podłączyłam jej do centralki, co byłoby drogie. Będę ręcznie przyłączała wąż. Polecam takie oszczędne rozwiązanie.
Będę teraz miała dużo łatwiej z podlewaniem! Bo system jednak nie obejmuje całości ogrodu.

Tak się rozpisuję o tym nawadnianiu, bo tegoroczna koszmarna susza uwrażliwiła chyba wszystkich na problem podlewania. I te anomalie pogodowe też trzeba zaliczyć do ważnych zjawisk tego sezonu. W skutek upałów i braku deszczu wody w moim strumyku nie było od czerwca do października, na jego dnie świetnie natomiast radziły sobie wszelakie chwasty.

Ostatnią inwestycją tego sezonu (z grudnia!) było zbudowanie mocnej konstrukcji przy mojej pseudo altanie (sama nie wiem, jak to nazwać).
Pisałam kiedyś o trąbie powietrznej, która w 2009 nawiedziła ogród. Skutkiem było połamanie wielu starych drzew, z których resztki postanowiłam ocalić, bo były obrośnięte bluszczem.

Pomnikiem katastrofy miała być karpa – pozostałość po sośnie wyrwanej z korzeniami. Obsadziłam ją hortensją pnącą.

 

 

Bardzo szybko bluszcz ładnie zarósł wszystko.

 

Tylko nie pomyślałam, że za parę lat obumarłe przecież drzewo spróchnieje i nie wytrzyma ciężaru tego wszystkiego.

Tak się rzeczywiście stało, „pnie” się chwiały, w tym roku jeden się pochylił i wszystko groziło zawaleniem. Zrobienie konstrukcji wzmacniającej było niezbędne i to natychmiast, bo pod ciężarem śniegu wszystko mogło runąć.
Oczywiście, najlepiej byłoby zrobić to od razu na początku, ale jakoś nie pomyślałam... Robotnicy mieli naprawdę trudne zadanie, spawali z głową w bluszczu, ale wszystko zrobili doskonale.

 

Uważam, że już teraz wygląda to dobrze (a przede wszystkim jest bezpieczne) i myślę, że po sezonie rury będą doskonale zarośnięte.

 

Natomiast ze wzmocnienia hortensji na rozlatującej się karpie jestem niezadowolona – zrobił się z tego trzepak!

 

 

Wina jest moja, źle to zaprojektowałam i rury powinny być cieńsze. No, cóż... teraz muszę po prostu czekać cierpliwie aż to paskudztwo zarośnie.

Podsumowując – jestem bardzo zadowolona z sezonu ogrodowego 2015.

Ogród wypiękniał i doskonale przetrwał suche lato, mimo mojej długiej nieobecności wakacyjnej.

Co jeszcze ważnego wydarzyło się w moim życiu ogrodowym? No, przecież w tym roku zaczęłam pisać bloga!
Więc na zakończenie życzenia dla moich czytelników:

NIECH W NOWYM ROKU KWIATY KWITNĄ I PACHNĄ PIĘKNIEJ NIŻ W MINIONYM, NIECH ŻADEN ROBACZEK NIE TKNIE OWOCÓW,

A ZARAZY OMIJAJĄ WASZE OGRODY!
JAK NAJWIĘCEJ RADOŚCI W 2016 WSZYSTKIM ŻYCZĘ!