KOKORYCZKA WONNA

Kokoryczkę wonną (Polygonatum odoratum) mam w odmianie Variegata.

bardzo ją lubię!

 

Długo myślałam, że to kokoryczka wielokwiatowa, ale ona jest większa i podobno lepiej się czuje w bardziej żyznej i wilgotnej glebie.

 

Podoba mi się, że to roślina rodzima. Lubi cień i półcień, dobrze się czuje w lasach sosnowych lub mieszanych, czyli dobrze znosi suchą, dość kwaśną i piaszczystą ziemię oraz ma małe wymagania pokarmowe. W lesie za płotem spotykam ją miejscami, ale w zielonej, podstawowej wersji.

Choć w literaturze znalazłam informację, że woli ziemię obojętną i wapienną, moje doświadczenia tego nie potwierdzają. Nie podsypuję jej dolomitu, a rośnie pod sosnami czy w sąsiedztwie azalii.

Ta odmiana ma śliczną, kremową smugę na brzegu liści. Delikatną, wąską, jakby muśnięcie, więc jest subtelna jak na variegatę. Nawet dla osób nie przepadających za pstrokatymi liśćmi będzie ładna.

delikatne smużki na końcach liści są kremowe

 

Jest atrakcyjna w zasadzie o każdej porze roku. No, przesadziłam – zimą jej „nie ma”, ale za to jest całkowicie mrozoodporna.

Ale wiosną, kiedy jej seledynowo-różowe kiełki wysuwają się ziemi, wygląda super. Wychodzi dość wcześnie.

ładne mają kolory

 

Potem robi się z niej "las hatifnatów", bo każda łodyżka pochylona jest w inną stronę, kokoryczki wyglądają jakby tańczyły.

 

śliczne są, prawda?
 

kokoryczkowe Hatifnaty

 

Kiedy już  w pełni się rozwinie, jej forma jest elegancka i jednocześnie swobodna.

Łukowato wygięte pędy mają ok. 40-60 cm wysokości.

Potem w maju i czerwcu pod listkami pojawiają się małe, biało-zielone kwiatki w kształcie dzwonków, ale jakby zamkniętych. Są pachnące (podobno - tak naprawdę nie wąchałam).

Ważne, że lubią je trzmiele. Chociaż nie wiem, jak te krągłe owady zapylają te wąskie, zamknięte kwiateczki...

niektóre kwiaty są otwarte

 

Jakoś nie zauważyłam ciemnych jagódek, które mają się pojawiać potem. Może jednak u mnie ich nie ma..? Bo na suchej ziemi kwiaty się nie otwierają i nie są zapylone... To takie rozważania, w tym roku mam już tam podlewanie i zaobserwuję, jak sprawa wygląda.

 

Jesienią liście kokoryczek żółkną i ich poletko tworzy ciepłą plamę koloru na rabacie. Bo sadzić ją należy, oczywiście, w grupach. Pojedyncza kokoryczka nie da żadnego efektu.

żółknące liście kokoryczki
 

kokoryczka jesienią

 

Bylina rozrasta się przez kłącza, ale w ciągu kilku lat u mnie nie jest ekspansywna, nie zagraża sąsiadującym roślinom (przynajmniej na razie).

Miałam polygonatum humile (kokoryczkę miniaturową) i ta była strasznie inwazyjna, pojawiała się z metr od swego  miejsca posadzenia i była trudna do usunięcia, odradzała się z kawałków korzenia. Nie sprawdziła się jako pasujące do lasu okrycie na rabacie, bo właziła bezpardonowo w inne rośliny. Przeniosłam ją do swojego lasu, gdzie niczemu nie będzie zagrażała.

 

Moje kokoryczki rosną w 2 grupach na Leśnej Rabacie.  Obok mają bażynę i azalie.
A w drugim miejscu – hosty, paprocie, zawilce japońskie i epimedia. Ich pokrój ciekawie kontrastuje z nimi.

kokoryczka na Rabacie Leśnej, z przodu epimedium Younga Niveum
 

Rabata Leśna

na Leśnej Rabacie

 

Zaletą kokoryczki jest także to, że w zasadzie nie wymaga żadnej pielęgnacji, dosłownie nic. Wiele osób szuka takich roślin, bo ma mało  czasu na zajmowanie się ogrodem.

Ja na pewno chcę mieć jej więcej w ogrodzie, już w tym roku planuję jej dużo posadzić  w formie podszytu pod sosnami.

Kokoryczka wonna Variegata to po prostu idealna bylina do mojego leśnego ogrodu!
I dla ogrodników mających podobne warunki, albo lepsze, bo pewnie by się jej to spodobało.
Jej uroda nie jest spektakularna, jak to u leśnych bylin bywa, ale ma dużo wdzięku. Ja takie lubię i polecam ją!