INTENSYWNY KONIEC LATA

W zasadzie to cały ten sezon był intensywny. Ja, wbrew pozorom, lubię święty spokój i liczyłam, że końcówka lata i jesień będzie spokojna, ale jakoś mi się nie spełniło...

Po 20 latach mieszkania, wymyśliłam sobie wszystkie renowacje na raz. W domu remont permanentny, lada dzień ekipa wraca do poprawek w elewacji, a ja ostro działam w ogrodzie.

Dziś zaczęłam wielkie sadzenie cebul, niby się ograniczałam w zamówieniu, ale jakoś sporo tego wyszło. Masa szafirków i cebulic, trochę krokusów... mało dużych czosnków, bo drogie, jak diabli.
I, oczywiście, ukochane tulipany liliokształtne.
Więc sadzę.

dom ma świeżą elewację, bardzo się cieszę

jeszcze jest zielono

Teraz sadzę cebule, a właśnie skończyłam spore przesadzanie. Zaszły duże zmiany w Białym Ogrodzie.
Tegoroczna aranżacja Zakątka Leśnego z nową sadzawką i odwiedzanie Fiszki i Rysika (to moje rybki) spowodowały częste spacery do tej części ogrodu. I boleśnie dało się odczuć chodzenie tam długą, okrężną drogą i powrót tą samą trasą.

Od początku wiedziałam, że to błąd w rozplanowaniu ogrodu - lepiej jest dochodzić do celu i wracać inną drogą, żeby w czasie całego spaceru oglądać inne rzeczy. Dodatkowo w tym przypadku była to droga długa i po obrzeżu ogrodu. Ale wydawało się, że nie da się zrobić innej ścieżki na skróty, wszystko było obsadzone.
Jednak rozwiązanie się znalazło!

Wiosną usunęłam z Białego Ogrodu 3 duże krzewy, podcięłam mocno rosnący tam świerk i odsłoniła się spora przestrzeń. Zdecydowałam się także poprzesadzać krzewy azalii i floksy, żeby zyskać trochę więcej słonecznego miejsca na kwiaty. I tak pojawiło się sporo miejsca.
Dzięki temu mogłam przeprowadzić ścieżkę z Białego Ogrodu do Leśnego Zakątka - tędy będzie się wchodziło, a wracało dookoła, starą drogą.

wykorzystałam do tego celu resztki płyt, wiosną będę obsadzać teren przy ścieżce

jedna z przesadzonych azalii japońskich (rosnąca tu do niedawna duża tuja rośnie już w ogrodzie sąsiadki)

Posadziłam też żywopłot cisowy, żeby oddzielić te dwa kompletnie odmienne w stylu miejsca ogrodu. Widać go trochę na poprzednim zdjęciu.
Jak zwykle, na efekt trzeba będzie trochę poczekać, ale myślę, że będzie dobrze.
Muszę jeszcze dosadzić sporo nowych roślin i co nieco przesadzić, ale to już wiosną.

w Kąciku pod Lipą nie będzie przesadzania (ale woda w zdroju na ścianie ciągle nie płynie)

widoczna z prawej strony ciemna pęcherznica będzie wiosną przesadzona na Środkową Rabatę, w miejsce chorego perukowca

z tego miejsca jestem zadowolona - hakonechloa, podniesiona wyżej przy nowym murku , ładnie się rozrasta

Zmiany miały miejsce nie tylko w Białym Ogrodzie (mam nadzieję, że jego nowe, ładniejsze oblicze będę mogła pokazać w nowym sezonie). Usunęłam kilka dużych, paskudnych krzewów z ogrodu (lista nowych, potrzebnych roślin powstaje!), no i dużo bylin poprzesadzałam w ramach akcji poprawiania kompozycji na rabatach.

Czy ja wreszcie przestanę przesadzać?? Czy kiedyś będę zadowolona z kompozycji na rabatach?

intensywne prace trwały na tzw. różance - połączenie rdestu Fat Domino i zawilców September Charm mi się podoba

nad tymi rudbekiami za rok będzie górowała wspomniana wyżej pęcherznica

lubię połączenie host i paproci

Zerwałam już wszystkie pomidory z krzaków. Noce są tak zimne, że te zielone już nie dojrzeją w ogrodzie. Wsadziłam je z dojrzałym bananem do koszyka i czekam na efekt.

Muszę powiedzieć, że pomidory w tym roku mi się udały. Żadnych chorób, żadnych oprysków, dużo owoców.  Za to cukinia to kompletna porażka, nigdy jeszcze tak się nie zdarzyło. Plonów prawie w ogóle nie miałam.
Ciekawa jestem, jak było z plonami tych warzyw w Waszych ogrodach? Czy tylko u mnie cukinia się nie udała?

mączniak na liściach cukinii zdarzał się często, ale plony były i tak obfite

resztki pomidorów w nowych skrzyniach na ganku frontowym

Prac w ogrodzie, oczywiście, jeszcze nie koniec. Chciałabym jeszcze w tym roku przygotować miejsce na nową rabatę (to już będzie ostatnia w moim ogrodzie!). Wykorzystam pomoc ogrodnika do przekopania, a raczej wymiany ziemi.
To miejsca na granicy z lasem, tuż przy nowej furteczce.
Przy okazji poważnej zmianie ulegnie końcówka Długiej Rabaty - wiosną przesadzę stamtąd wielkie pęcherznice. Powstanie duużo wolnego miejsca - i muszę powiedzieć, że nie mam jeszcze planu nasadzeń - zajmę się nim w zimowe wieczory, z wielką przyjemnością.

wymiana podłoża jest niezbędna - taki piaseczek mam w ogrodzie (pozostałość po sadzeniu nowej rośliny)

to miejsce na nową rabatę za furtką, ziemia już zwieziona

bodziszek Rozanne kwitnie od miesięcy, to rewelacyjna roślina, widać też młodziutką fotergillę, co będzie dalej, na razie nie wiem

widok z Kącika pod Lipą na końcówkę Długiej Rabaty- znikną te duże krzaczory

Jeszcze jedno zadanie mnie czeka i wcale niełatwe - wyraźnie widzę, że ucieka woda z nowego oczka! Na szczęście, nie z powodu dziury w dnie, tylko gdzieś na brzegu musiałam za mało (nierówno?) wyłożyć membranę, bo stale poziom wody schodzi o jakieś 10 cm. Będzie przekładanie kamieni...

No, i muszę pokombinować, jak uchronić przed zimą moje rybki. Może macie dla mnie jakieś rady?

leśna sadzawka - widać w prawym, górnym rogu ubytek wody

woda w strumyku płynęła (czasem ledwie ciurkała) przez cały sezon, tego miejsca nie będę zmieniała, ale kawałek dalej - już tak (płożące jałowce chorują)

Przesadzam i planuję dalsze zmiany, ale ogród wygląda ładnie, wiecie, że lubię ten jesienny nieład i kolory.
Niektóre rośliny i zakątki mnie zachwycają, inne wyglądają kiepściutko i to wcale nie z powodu pory roku...

np. moja ulubiona kokoryczka została pożarta przez lichy, nie nadążałam ich zbierać

ślimaczki w skorupkach też działają

ten różanecznik wygląda bardzo marnie, jutro zmienia miejsce i zadbam o niego w nowym sezonie

upały i susza dały się we znaki hortensjom bukietowym, za wcześnie zbrązowiały, nie są dorodne

na szczęście, nie wszystkie - stare Limelight wyglądają imponująco

tu w towarzystwie moich ukochanych zawilców Honorine Jobert

chory perukowiec wkrótce wylatuje, a na pierwszym planie może dostrzeżecie ogołocone przez ślimaki rudbekie maxima (a ich liście miały być wymarzoną ozdobą...)

Mimo, że to koniec września, owadów w ogrodzie jest mnóstwo. Szczególnie przy bluszczowych kwiatach - ale mają stworki radochę, aż z daleka słychać brzęczenie. Nie bardzo mogę je podglądać, bo są za wysoko, za to z przyjemnością patrzę na trzmiele i inne owady, uwijające się na kwiatach rozchodników (chyba należałoby napisać: rozchodnikowców).
Mam je pierwszy sezon w ogrodzie, jakoś powoli przekonuję się do tych bylin.

obsypane miododajnymi kwiatami bluszczowe drzewa

młode rozchodniki Matrona, mają dość blade kwiaty

z czasem różowe kwiatki stały się nieco bardziej wyraziste, u stóp mają czyściec wełnisty

Nie przycięłam jeszcze tujowego żywopłotu i moich wielkich żywotników w przedogródku, muszę się spieszyć z tą pracą.
Także moja cisowa brama wymaga pewnego dopieszczenia na górze.

...ale już wygląda, prawda? widać, o co chodzi

Pozdrawiam z jesiennego ogrodu Tamaryszka!
Mam nadzieję, że więcej niż ja wypoczywacie i cieszycie się urodą jesiennego ogrodu.

widok na Długą Rabatę i nie przycięty żywopłot w tle